زنگوله آبی، که بیشتر در منطقهٔ آتلانتیک دیده میشود، گیاهی پیازی زینتی است. این گیاه چند ساله دارای گلهای لوله‌ای زنگوله‌ای شکل و به صورت آویزان است که دارای گلهایی معطر است و گیاه زینتی محبوبی بشمار می آید. رنگ این گلها بسیار متنوعه است و شامل آبی کمرنگ، سفید، آبی پر رنگ، ارغوانی و صورتی میباشد. گلها به صورت خوشه ای هستند و هر ساقه شامل ۵ تا ۱۲ (و در حالت‌های خاص بین ۳ تا ۳۲) عدد گل است.
زنگوله آبی
بیشترین مورد استفادهٔ این گیاه زیبا حاشیه باغچه‌ها، باغهای سنگی، باغها و فضای سبز میباشد. زنگوله آبی دارای رشدی به نسبت سریع میباشد و از آن همچنین برای مرزبندی کردن استفاده میکنند. گل های این گیاه زنگوله شکل و آویزان میباشند و فصل شکوفایی آنها اواخر بهار و اوایل تابستان است.
ساده‌ترین روش تکثیر این گیاه زیبا از طریق پیاز‌های کوچکی است که در کنار پیاز مادر ظاهر میشود.
مناسب‌ترین خاک برای زنگوله آبی خاک شنی، ماسه ای، خوب زهکشی شده و مرطوب است. رشد گیاه در خاک‌های اسیدی بهتر است.
موارد کاربرد:
زنگوله آبی به صورت وسیع در باغ و باغچهای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این واقعیت که آنها به وسیله پیاز تکثیر میشوند به این معنی است که این گیاه به سرعت پخش میشود. بنابرین باید گسترش آنها را تحت کنترل داشت.
پیاز این گیاه دارای مواد شیمایی است که میتوانند کاربرد پزشکی نیز داشته باشد. این پیاز‌ها همچنین حامل ۱۵ ماده بیولوژیکی فعال هستند که آنرا در مقابل حشرات و جانوران محافظت می‌کند. همچنین از آنها مواد شیمایی استخراج میگردد که در دارمان اچ ای وی و سرطان استفاده میشود.
منابع: ویکی پدیا، Natural History Museum
